بهروز هادی زنوز، اقتصاددان برجسته ایرانی، در اول شهریور ۱۳۲۴ در روستای شمشک واقع در لواسانات استان تهران متولد شد. والدین ایشان اهل زنوز و آذری هستند. وی تحصیلات ابتدایی خود را در مناطق معدنی استان مازندران گذراند و در یازده‌سالگی به همراه خانواده به تهران مهاجرت کرد. زنوز تحصیلات دانشگاهی خود را در دانشگاه‌های تهران و ابوریحان بیرونی به پایان رساند.

در طول دوران حرفه‌ای، زنوز به مدت چهار سال به عنوان همکار ایرانی کارشناسان سازمان ملل متحد فعالیت کرد و یک سال نیز به عنوان کارشناس این سازمان در کشور موریس مشغول به کار بود. از سال ۱۳۵۶، او به تدریس در دانشگاه پرداخت و بخش عمده فعالیت‌های دانشگاهی خود را در دانشکده اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی انجام داد. وی در سال ۱۳۸۷ با مرتبه علمی دانشیاری از این دانشگاه بازنشسته شد.

زنوز دروس متعددی از جمله اقتصاد کلان، اقتصاد شهری و منطقه‌ای، اقتصاد صنعتی، ارزیابی اقتصادی طرح‌ها و اقتصاد ایران را در مقاطع کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکترا تدریس کرده است. او نقش مهمی در تهیه و تدوین روش‌های استخراج جداول داده-ستانده محلی و منطقه‌ای در مطالعات اقتصاد ایران داشته و شاگردان بسیاری را تربیت کرده است که در بخش‌های خصوصی و دولتی به مناصب مرتبط با اقتصاد دست یافته‌اند.

از جمله پژوهش‌های برجسته زنوز می‌توان به مطالعات شهری در دهه ۱۳۶۰ اشاره کرد که در آن‌ها گزارش‌ها و مشاوره‌های ارزشمندی درباره درآمدزایی پایدار شهرداری‌ها ارائه داده است. وی همچنین با ترجمه و تألیف آثار مهم اقتصادی، نگاه علمی خود را بدون تأثیرپذیری از آرمان‌گرایی و ایدئولوژی‌زدگی به نمایش گذاشته است.

در دوره زمانی ۱۳۵۵ تا ۱۴۰۲، زنوز ۱۶ جلد کتاب به زبان فارسی تألیف کرده و ۵ مقاله به زبان انگلیسی در نشریات معتبر داخلی و بین‌المللی و ۱۹ مقاله در نشریات علمی-پژوهشی داخلی به چاپ رسانده است. او مدیریت علمی ۷ طرح پژوهشی بزرگ را بر عهده داشته و گزارش‌های کارشناسی متعددی برای مراکز تحقیقاتی کشور، وزارتخانه‌ها و اتاق بازرگانی تهیه کرده است.

به گفته همکاران و پیشکسوتان حوزه اقتصاد، یکی از نقاط قوت زنوز توانایی همکاری با گرایش‌های فکری و عقیدتی متنوع است که این ویژگی او را به شخصیتی برجسته در جامعه علمی ایران تبدیل کرده است.