پری صابری
-
قسمت 1: کودکی، خانواده و تحصیلات -
قسمت 2: تحصیلات سینمایی و تیاتری -
قسمت 3: بازگشت به ایران و آغاز فعالیت ها -
قسمت 4: فعالیت های بعد از انقلاب اسلامی -
قسمت 5: آثار نمایشی(بخش اول) -
قسمت 6: آثار نمایشی(بخش دوم) -
قسمت 7: کتاب ها -
قسمت 8: درباره مراحل کار هنرمند -
قسمت 9: درباره روش کار هنرمند در ترکیب هنرهای مختلف در آثارش -
قسمت 10: درباره بزرگترین کشمکش هنرمند در دوران کاری اش -
قسمت 11: دربره راز موفقیت هنرمند -
قسمت 12: درباره برنامه روزانه هنرمند -
قسمت 13: موضوعات مورد علاقه هنرمند برای اجرای تیاتر -
قسمت 14: درباره جوایز هنرمند -
قسمت 15: درباره بهره مندی هنرمند از تیاتر و برعکس -
قسمت 16: ارتباط هنرمند با سایر هنرها -
قسمت 17: درباره تفاوت اسطوره های ایرانی و خارجی -
قسمت 18: درباره تفاوت زنان و مردان ایرانی با اشاره به فروغ فرخزاد -
قسمت 19: درباره تعزیه -
قسمت 20: درباره ماهیت و هدف تیاتر -
قسمت 21: سانسور در تیاتر ایران از نگاه پری صابری -
قسمت 22: درباره تحولات سالهای اخیر در تیاتر ایران -
قسمت 23: درباره وضعیت ترجمه های آثار نمایشی در ایران -
قسمت 24: درباره جایگاه تیاتر ایران در جهان -
قسمت 25: درباره حضور نمایشهای ایرانی در سطح بین الملل -
قسمت 26: پیشنهاد برای بهترشدن وضعیت تیاتر ایران -
قسمت 27: رابطه بین کودک درون و خلاقیت -
قسمت 28: درباره رابطه میان خیال و خلاقیت -
قسمت 29: خاطره ای از دوران کار در دانشگاه تهران -
قسمت 30: درباره تاثیر کار هنری در شخصیت و زندگی هنرمند -
قسمت 31: پری صابری از راه تعادل برقرار کردن بین کار هنری و زندگی خانوادگی اش میگوید -
قسمت 32: پری صابری درباره علت ماندنش و کار کردن در ایران میگوید -
قسمت 33: پری صابری درباره الگوی زندگی خود میگوید -
قسمت 34: درباره مرگ و زندگی -
قسمت 35: درباره علاقه مندی پری صابری به شغل دیگر -
قسمت 36: بزرگترین آرزوی پری صابری -
قسمت 37: نظر پری صابری درباره خود -
قسمت 38: توصیه پری صابری به جوانان
پری صابری (زاده 31 اسفند 1331 در کرمان) کارگردان تئاتر، نمایشنامه نویس و رمان نویس است. او گروه تئاتر پازارگاد را ایجاد و تالار مولوی تهران را تأسیس کرد. صابری در سال 2004 نشان لژیون افتخار فرانسه را دریافت کرد.
پری صابری پس از پایان دبیرستان برای ادامه تحصیل در رشته سینما و تئاتر به پاریس رفت. در دوران دانشجویی فیلم کوتاهی درباره یکی از رباعیات خیام ساخت که به عنوان بهترین فیلم دانشجویی سال 1954 فرانسه انتخاب شد. پس از آن در سال 1334-1334 در مدرسه تانیا بالاشووا در رشته تئاتر تحصیل کرد و پس از مدتی تحصیل در اسپانیا در سال 1324 به ایران بازگشت.
صابری پس از بازگشت به ایران گروه تئاتر پازارگاد را ایجاد کرد. همچنین در سال 57-1347 مدیر امور فوق برنامه دانشگاه تهران بود و تالار مولوی تهران را تأسیس کرد. نمایشنامه کرگدن یونسکو را دو بار (پس از ترجمه جلال آل احمد) به فارسی ترجمه کرد و حمید سااریگیان آن را در سال 1350 در دانشگاه تهران به روی صحنه برد. سپس این نمایشنامه توسط احمد سهم مسک با نام «کرگدن» ترجمه و منتشر شد.
وی پس از انقلاب 1357 از ایران خارج شد. در این سال ها نمایشنامه «مرد از کجا، عشق از کجا» را درباره زندگی فروغ فرخزاد نوشت و در سال 1360 در لس آنجلس اجرا کرد که بسیار موفق بود. سپس آن را به زبان انگلیسی در جشنواره هنری بازی های المپیک اجرا کرد که همچنان با استقبال خوبی روبرو شد. سپس تصمیم گرفت به ایران بازگردد.
در ایران ابتدا مورد استقبال قرار نگرفت، اما کم کم فعالیت تئاتری خود را از سر گرفت و نمایش های «من به باغ عرفان» را درباره زندگی سهراب سپهری و «هفت شهر عشق» با الهام از عطار نیشابوری روی صحنه برد. در پی این موفقیتها، آثار دیگری را نوشت و کارگردانی کرد که به گفته خودش نمایش «پرواز شمس» درباره مولوی یکی از بهترین آثار اوست.
«خورشید پرنده» و «افسانه سیاوش» دو نمایشی هستند که پری صابری در تالار یونسکو پاریس روی صحنه برد. نشان شوالیه فرانسه به پری صابری داده شده است.